Αρχικά είχε να ακρωτηριαστεί από τη μέση και κάτω. Νοσηλευόταν σε πολύ σοβαρή κατάσταση στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας.
Τελικά έχασε την μάχη για ζωή και σήμερα το πρωί άφησε την τελευταία του πνοή.

Οδηγούμενος στην τελευταία του κατοικία θα τον συνοδέψουν τα δάκρυα των δικών του ανθρώπων και η δικιά μας ταξική οργή που συνέχεια γιγαντώνεται, βλέποντας καθημερινά ταξικά μας αδέλφια να ποτίζουν με το αίμα τους τον «κήπο» όπου «ανθίζουν» τα κέρδη των αφεντικών.

Η δολοφονία του Γιάννη, πιθανόν να βρει χώρο σε κάποιο μονόστηλο εφημερίδας  και να προστεθεί σε κάποια στατιστική για τα θανατηφόρα  εργατικά «ατυχήματα».
Εμείς όμως γνωρίζουμε πολύ καλά του θύτες αυτών των εγκλημάτων. Και παλεύουμε ώστε να ρθει η στιγμή να λογοδοτήσουν για τις δολοφονικές πράξεις τους.

Και φυσικά δεν περιμένουμε από κανένα αστικό κόμμα να βγάλει ανακοίνωση και να καταδικάσει την ανομία -ακόμα και με τους δικούς τους κανονισμούς- που επικρατεί στα εργασιακά κάτεργα. Αλλωστε γι’ αυτά τα κόμματα, οι εργάτες  είναι αναλώσιμα «προϊόντα» και οι δολοφονίες τους δεν διασαλεύουν το «νόμο μια την τάξη», όπως  κάνουν τα τρικάκια και οι μπογιές του «Ρουβίκωνα».